Portal Orzeczeń Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Wałbrzychu

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 9 marca 2022r.

Sąd Rejonowy w Wałbrzychu, VI Wydział Gospodarczy w składzie następującym:

Przewodniczący Sędzia Łukasz Kozakiewicz

po rozpoznaniu w dniu 9 marca 2022r. na posiedzeniu niejawnym1 sprawy

z powództwa B. K. (1)

przeciwko (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością Spółce komandytowej w B.

o zapłatę

I.  zasądza od pozwanego (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością Spółki komandytowej w B. na rzecz powoda B. K. (1) kwotę 8.038,64 zł (osiem tysięcy trzydzieści osiem złotych 64/100) wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 12 lutego 2020r.

II.  dalej idące powództwo oddala,

III.  zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 1.662,98 zł (jeden tysiąc sześćset sześćdziesiąt dwa złote 98/100) tytułem kosztów procesu,

IV.  nakazuje stronom uiszczenie na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Wałbrzychu powodowi kwoty 250,67 zł (dwieście pięćdziesiąt złotych 67/100); pozwanemu kwoty 222,29 zł (dwieście dwadzieścia dwa złote 29/100) tytułem kosztów sądowych.

/SSR Łukasz Kozakiewicz/

UZASADNIENIE

Powód wniósł o zasądzenie od pozwanego kwoty 17.273,42 zł wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 12 lutego 2020r. i kosztami procesu. W uzasadnieniu pozwu podał, że pozwany wykonał na rzecz powoda pokrycie dachowe, które okazało się wadliwe. Skutkiem tego powód zażądał obniżenia ceny o 7.500,- zł w zakresie połowy dachu z większym nachyleniem. Wobec ujawnienia wadliwości także drugiej części dachu (z mniejszym nachyleniem) powód złożył pozwanemu oświadczenie o odstąpieniu od umowy zakreślając termin do usunięcia wad, w którym pozwany wad nie usunął. W związku z tym powód żąda zwrotu spełnionego świadczenia. Nadto w ramach odszkodowania domaga się zwrotu ceny pokrycia dachowego (styropapy – 3.500,- zł) zakupionego w celu wykonania remontu dachu przez pozwanego oraz kosztów robot mających na celu jej usunięcie (demontażu wadliwego dachu – 6.723,42 zł).

Nakazem zapłaty w postępowaniu upominawczym z dnia 5 czerwca 2020r. sygn. akt VI GNc 218/20, nakazano pozwanemu zapłacił na rzecz powoda kwotę 17.273,42 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 12 lutego 2020r. oraz kwotę 3.417,- zł tytułem kosztów procesu.

W sprzeciwie od tego nakazu zapłaty pozwany wniósł o oddalenie powództwa w całości i zasądzenie na jego rzecz kosztów procesu. Zakwestionował dopuszczalność odstąpienia od umowy w ramach rękojmi za wady skoro uprzednio powód skorzystał z prawa do obniżenia ceny. Podważył także roszczenie odszkodowawcze co do zasady i wysokości.

Sąd ustalił.

W dniu 4 kwietnia 2016r. strony zawarły umowę o wykonanie pokrycia dachowego z papy na wykonanym wcześniej dociepleniu w należącym do powoda budynku jednorodzinnym przy ul. (...) w W., za wynagrodzeniem w wysokości 15.250,- zł brutto. Po wykonaniu robót pozwany obciążył powoda wynagrodzeniem w wysokości 14.550,- zł, które zostało zapłacone. Powierzchnia dachu wynosiła około 140 m ² w tym powierzchnia dachu o mniejszym spadku wynosiła 98,12 m ².

Dowód: umowa Nr (...) – k. 18 – 19, faktura VAT Nr (...). Opinia biegłego Z. S. – k. 134 – 141 akt sygn. akt I C 2577/17, opinia biegłego – k. 137 – 202.

Pozwany wykonał zlecone roboty przy czym:

⚫

na części dachu z łagodnym spadkiem: krzywo ułożono lub docięto papę przy rynnach i wiatrołapach, uszkodzono powierzchnię papy, krzywo zamocowano obróbki blacharskie;

⚫

na części dachu z dużym spadkiem: pofałdowano papę; zastosowano papę niezgodnie z polską normą PNB02361, pozwany nie sprzeciwiał się wykonaniu robot w takiej technologii.

Dowód: wyrok II Ca 521/19 z uzasadnieniem – k. 21 – 29.

Pismem z dnia 27 stycznia 2020r. doręczonym w dniu 11 lutego 2020r. powód oświadczył że odstępuje od umowy Nr (...) z powodu nieusuwalnych wad pokrycia dachowego, zastrzegając pozwanemu możliwość zniweczenia skuteczności tego oświadczenia poprzez wykonanie od nowa pokrycia dachowego. Jednocześnie wezwał pozwanego do zapłaty kwoty 17.273,42 zł tytułem zwrotu spełnianego świadczenia (w części nieobjętej oświadczeniem o obniżeniu ceny) oraz odszkodowania z tytułu kosztów zakupu styropapy i robót rozbiórkowych.

Dowód: pismo z 27.01.2020r. z potwierdzeniem nadania i doręczenia – k. 30 – 31, 32, 33 – 35.

Szacunkowy koszt demontażu pokrycia dachowego (pokrycia z papy i izolacji z płyt ze styropapy) na powierzchni 101,923 m ² wynosi 28.980,42 zł netto, tj. 31.298,85 zł brutto

Dowód: kosztorys – k. 36 – 39.

W dniu 15 marca 2016r. powód kupił 95m ² płyt ze styropapy za cenę 3.477,- zł z przeznaczaniem na wykonanie pokrycia dachowego na podstawie umowy z dnia 4 kwietnia 2016r.

Dowód: faktura (...) – k. 39.

Pokrycie dachu ułożono na warstwie izolacyjnej z płyty styropianowej laminowanej papą – izolację ułożono niezgodnie z aprobatą techniczną Nr AT-2000-11-0041 – na dachu o nadmiernym pochyleniu (aprobata wymaga układania na dachu o spadku 5-30%); izolację kupił i układał powód. Brak było projektu technicznego lub projektu realizacji robót dotyczącego projektowanego sposobu wykonania prac dachowych na obiekcie.

Na dachu z mniejszym spadkiem, w odniesieniu do poszczególnych zadań, stwierdzono:



prawidłowo pasy układane prostopadle do okapu (zgodnie z zaleceniami producenta papy V. Polska: przy spadku dachu ponad 20% należ układać prostopadle do okapu;);



prawidłowo w części pasy papy przerzucono przez kalenicę (zgodnie z zaleceniami producenta papy V. Polska: pasy powinny być przerzucone przez kalenicę i mocowane mechanicznie);



prawidłowo szerokość arkuszy papy wynosiła nie mniej niż 10 cm (zgodnie z zaleceniami producenta papy V. Polska: pasy powinny mieć minimum 10 cm szerokości;);



prawidłowy brak wypływów masy na zgrzewach lub minimalne wypływ (zgodnie z technologią: zgrzewa nie powinny prowadzić do wypływów masy papy;);



prawidłowe obróbki blacharskie w pasie podrynnowym;



prawidłowe ułożenie rynien;

Stwierdzono nieprawidłowości obejmujące:



miejscowo nieprawidłowe zgrzewy wymagające poprawienia (stanowiące wady usuwalne);



lokalne nierówności – niebędące wadą ułożenia papy a wynikiem nierówności podłoża – warstwy izolacyjnej;



nieprawidłową obróbkę kalenicy – wymagającą ułożenia arkusza papy na kalenicy zachodzącego na obie strony dachu (stanowiące wady usuwalne);



nieprawidłową obróbkę komina, obejmującą wyciągniecie pasów papy wierzchniej na ścianę dachu – wymagającą wyciągnięcia pasów papy podkładowej na ścianę dachu (stanowiące wady usuwalne);



nieprawidłową obróbkę okapu na krawędzi z rynną (papa powinna być zakończona na górnej obróbce blacharskiej a nie wywinięta poza krawędź dachu) – wymagająca poprawienia (stanowiące wady usuwalne);



nieprawidłową obróbkę włazów dachowych, obejmująca wyciągniecie pasów papy wierzchniej na ścianę dachu – wymagającą wyciągnięcia pasów papy podkładowej na ścianę włazu (stanowiące wady usuwalne);



nieprawidłowe obróbki blacharskie (wiatrownice boczne) obejmujące nieestetyczne łączenia podłużne i narożne, szczeliny w montażu obróbek – wymagające poprawienia (stanowiące wady estetyczne, usuwalne);

Usunięcie stwierdzonych wad nie wymaga demontażu pokrycia z papy. Koszt ich usunięcia wynosi 915,41 zł netto, tj. 988,64 zł brutto (w tym podatek od towarów i usług VAT w stawce 8%).

Koszty demontażu pokrycia dachowego wynosiłby: 2.023,82 zł netto, tj. 2.185,73 zł brutto (w tym podatek od towarów i usług VAT w stawce 8%).

Izolacja z płyt styropianowych została nieprawidłowo dobrana – nieadekwatnie do dachu – dlatego nie ustalano kosztów jej demontażu ani ponownego zakupu (zdemontowane elementy nie nadają się do ponownego montażu).

Dowód: opinia biegłego – k. 137 – 202, opinia uzupełniająca biegłego Nr 1 – k. 224 – 242, opinia uzupełniająca biegłego Nr 2 – k. 264 – 280, opinia uzupełniająca biegłego Nr 3 – k. 306 – 314.

Sąd zważył.

Z uwagi na spełnienie przesłanek z art. 148 ¹ § 1 k.p.c., sprawę rozstrzygnięto na posiedzeniu niejawnym. Należy zaznaczyć, że nie można też było wniosku o przeprowadzenie rozprawy wywodzić ze zgłoszonego w pozwie i sprzeciwie od nakazu zapłaty żądania przeprowadzenia dowodu z zeznań świadka i przesłuchania stron, gdyż ocena zasadności a tym samym dopuszczenia takiego dowodu należy do Sądu, zaś od reprezentujących strony zawodowych pełnomocników należało oczekiwać jednoznacznego formułowania wniosków procesowych, zwłaszcza wobec możliwości odebrania takich zeznań na piśmie (art. 271 ¹ k.p.c.; art. 271 ¹ k.p.c. w zw. z art. 304 zd. 3 k.p.c.).

Stan faktyczny niniejszej sprawy Sąd ustalił na podstawie powołanych przez obie strony dowodów z dokumentów – prawdziwości i rzetelności których żadna z nich nie zaprzeczyła (kwestionowane były jedynie niektóre fakty, które miały z dowodów tych wynikać), co pozwalało uznać je za właściwe i miarodajne źródło informacji o stanie faktycznym sprawy.

Sąd przeprowadził także dowód z opinii biegłego na okoliczność uzasadnionych istnienia i charakteru wad wykonanych przez pozwanego robót na dachu o mniejszym spadku oraz uzasadnionych kosztów związanych z usunięciem tych wad. Opinia ta jawi się jako rzetelna i spójna, dając rzetelne źródło informacji o tym istotnym elemencie stanu faktycznego, określając rodzaj wykonanych przez powoda robót, sposób ich wykonania w konfrontacji z obowiązującymi w tym zakresie zasadami, przyczyn ujawnienia wad oraz ich charakter i ewentualny sposób usunięcia. wraz z merytorycznym, przekonującym uzasadnieniem sformułowanych w niej wniosków.

Na skutek podniesionych przez obie strony zarzutów do opinii biegły wyjaśnił swoje stanowisko częściowo je modyfikując. Wskazał przy tym, że zarzucane przez powoda wady, jakkolwiek potencjalnie mgły stanowić przyczyny nieszczelności pokrycia dachowego, to jednak w tej sprawie skutku takiego nie stwierdzono. Należy przy tym zaznaczyć, że zarzuty powoda w zakresie przyjęcia że podłoże wykonał powód (pkt 2 pisma z dnia 4 czerwca 2021r.) oraz procentowego udziału robot wadliwych i niewadliwych (pkt 2 pisma z dnia 4 czerwca 2021r.) nie zostały przedstawione biegłemu z uwagi na ich oczywistą bezzasadność, gdyż – odpowiednio – ocena tego kto wykonał podłoże pod papę nie należy do biegłego a rozstrzygnięcie nie wymaga wyjaśniania przez niego tej kwestii; udział robót wadliwych i niewadliwych w ich całokształcie nie ma znaczenia dla prawa do odstąpienia od umowy, gdyż znaczenie ma jedynie charakter wad. Podobnie nie wymagało opinii uzupełniającej (choć biegły kwestię tę wyjaśnił, modyfikując swoje stanowisko) określenie właściwej stawi podatku od towarów i usług VAT, która w przypadku robót budowalnych a zatem i remontowych wynosi 8% (art. 41 ust. 2 i 12 pkt 1, ust. 12a w zw. z art. 2 pkt 11 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług). W kolejnych – będących następstwem zarzutów pozwanego – opiniach uzupełniających biegły zrewidował koszty naprawy wadu. Ostatecznie ukształtowane i wyrażone w opinii pierwotnej i 3 opinia uzupełniających stanowisko biegłego nie było już dalej kwestionowane przez żadną ze stron.

Na podstawie art. 235 ² § 1 pkt 1, 2 i 5 k.p.c. w zw. z art. 458 ¹⁰ k.p.c. i art. 458 ¹¹ k.p.c. Sąd pominął dowód z zeznań świadka B. K. (2), gdyż powołano go na okoliczności niesporne lub wykazanych dokumentami (wartość materiałów kupionych przez powoda, próba ugodowego zakończenia sporu), ocenne a zatem nieobjęte sferą ustaleń faktycznych (podstawy, wysokości wymagalność roszczenia) lub też takie których dowodzenie mogło nastąpić co do zasady dowodami z dokumentów (treść stosunku prawnego). Na tej samej zasadzie pominięto dowód z przesłuchania stron. Trzeba też pamiętać, że przepis art. 299 k.p.c., czyni z dowodu z zeznań świadków dowód o charakterze posiłkowym, wobec prymatu dowodów z dokumentów (art. 458 ¹¹ k.p.c.), co powoduje że może on zostać powołany jedynie w celu uzupełnienia materiału dowodowego a nie jako podstawowe źródło informacji o faktach.

W oparciu o przeprowadzone dowody Sąd ustalił istotne okoliczności sprawy a to uzgodniony zakres świadczenia pozwanego oraz sposób jego spełniania. Bezspornym pozostawało, że powód zlecił pozwanemu wykonania robót obejmujących wymianę pokrycia dachowego z papy. Pozwany roboty te wykonał, przy czym w przypadku dachu z większym spadkiem okazały się one wadliwe, co skutkowało skorzystaniem przez powoda z uprawnienia z rękojmi obejmującego obniżenie ceny. Kwestia ta została rozstrzygnięta w sprawie sygn. I C 2577/17, przy czym w ramach tego postępowania ustalono również istnienie wad części robót budowlanych wykonanych przez pozwanego na dachu z mniejszym spadkiem. Ponieważ kwestia ta nie była przedmiotem roszczenia w w/w sprawie, powyższe ustalenia co do wadliwości robót wykonanych na dachu z mniejszym spadkiem nie były w niniejszej sprawie wiążące na podstawie art. 365 § 1 k.p.c., a tym samym wymagały przeprowadzenia odrębnego postępowania dowodowego w niniejszej sprawie.

Roszczenie powoda obejmowało żądanie zwrotu wynagrodzenia za roboty wykonane na części dachu z mniejszym spadkiem w związku z odstąpieniem od umowy na skutek stwierdzonych wad robót budowlanych oraz odszkodowanie obejmujące koszty usunięcia stwierdzonych wad.

Sposób wykonania robót przez pozwanego nie był sporny. Spór dotyczył jedynie skutków prawnych z tym związanych a zatem oceny czy są one dotknięte wadami a jeśli tak o jakim charakterze. Przeprowadzony na tę okoliczność dowód z opinii biegłego potwierdził, że roboty te zostały wykonane w części wadliwie (miejscowo nieprawidłowe zgrzewy papy, nieprawidłowa obróbka kalenicy, komina okapu i włazów dachowych oraz nieprawidłowe obróbki blacharskie przy wiatrownicach bocznych. Wszystkie stwierdzone wady miały charakter usuwalny przy czym były to również wady istotne. Za istotne uważane jest bowiem każde odstępstwo od zasad wiedzy technicznej, przepisów techniczno budowalnych oraz wymogów podstawowych w zakresie: bezpieczeństwa konstrukcji, pożarowego, użytkowania (wykorzystania) warunków higienicznych , zdrowotnych i ochrony środowiska, ochrony przed hałasem, oszczędności energii i izolacji cieplnej). W tym miejscu należy wskazać, że o wadliwości wykonanych robót w części decydowało nieprawidłowo przygotowane podłoże – docieplenie ze styropapy. Jego wykonanie nie było objęte zakresem robót obciążających pozwanego, niemniej jako profesjonalista winien on zdawać sobie sprawę, że ułożenie pokrycia dachowego z papy na takim podłożu jest niezgodne z technologią. Mimo tego, pozwany nie zgłosił zastrzeżeń w trybie art. 651 k.c.

Zgodnie z art. 560 § 1 k.c. w zw. z art. 638 k.c. i w zw. z art. 656 k.c. i art. 658 k.c., jeżeli roboty budowane – remontowe mają wadę, inwestor może złożyć oświadczenie o wynagrodzenia ceny albo odstąpieniu od umowy, chyba że wykonawca niezwłocznie i bez nadmiernych niedogodności dla inwestora wykona roboty ponowie prawidłowo albo wadę usunie. Powód pismem z dnia 27 styczni 2020r. (k. 30) doręczonym w dniu 11 lutego 2020r., złożył pozwanemu oświadczenie o odstąpieniu umowy. Wskazał w nim przy tym, że pozwany może uchylić skutki tego oświadczenia usuwając wady wykonanych robót, co jednak nie nastąpiło. Jak wskazano wyżej, stwierdzane wady były istotne a tym samym prawo do realizacji rękojmianego uprawnienia do odstąpienia od umowy nie było wyłączone przepisem art. 560 § 4 k.c. w zw. z art. 638 k.c. i w zw. z art. 656 k.c. i art. 658 k.c. Tym samym oświadczenie o odstąpieniu od umowy należało uznać za skuteczne.

W uzupełnieniu powyższego należy wskazać, że oświadczenie o odstąpieniu (skorzystaniu z rękojmi) jest objęte rocznym terminem liczonym od ujawnienia wad (art. 568 § 2 i 3 k.c.). Termin ten ma charakter prekluzyjny (vide: K. Osajda (red.), Kodeks cywilny. Komentarz, Warszawa 2021) Przy czym w okresie dochodzenia jednego z uprawnień rękojmianych, termin ulega zawieszeniu (art. 568 § 4 k.c.). Wady części dachu z mniejszym spadkiem (objęte roszczeniem) ujawniono w wyniku sporządzenia opinii w sprawie sygn. akt I C 2577/17 – tj. najwcześniej w dniu 4 kwietnia 2019r. kiedy to w ustnej opinii biegły stwierdził, że ułożenie papy było wadliwe (k. 225 akt sygn. akt I C 2577/17). Przed upływem roku od tej daty powód złożył – w dniu 11 lutego 2020r. oświadczenie o odstąpieniu (art. 61 § 1 k.c.). Oświadczenie to złożono także przed upływem 5 lat od odbioru robót, co miało miejsce najwcześniej w II kwartale 2016r. (art. 568 § 1 i 2 k.c.).

W powyższym zakresie chybione okazały się zarzuty pozwanego, który twierdził, że uprzednie wykonanie przez powoda uprawnienia do żądania obniżenia ceny – w przypadku części dachu z większym spadkiem) pozbawiało go możliwości realizacji innego uprawnienia z rękojmi za wady robót budowalnych. Otóż wskazać należy, że ustawodawca wyłączył prawa do realizacji kilku uprawnień z rękojmi w stosunku do tych samych robót budowlanych w sytuacji gdyby zgłoszeniu żądania obniżenia ceny ujawniono dalsze wady uzasadniające odstąpienie od umowy (wniosek z art. 568 § 4 k.c.). Wykluczonym jest jedynie wykonanie kilku uprawnień rękojmiach z powołaniem na te same wady robót budowlanych. Ne ma też przeszkód, aby wykonać różne uprawnienia z rękojmi w stosunku do części robót budowlanych w sytuacji gdy stanowiły one świadczenie podzielne. Taki przypadek zachodził w niniejszej sprawie, gdyż roboty wykonywane na dachu z większym spadkiem mogły być spełnione bez istotnej zmiany przedmiotu lub wartości całości robót (art. 379 § 2 k.c.), a zatem oddzielnie od – stanowiących przedmiot sporu w niniejszej sprawie – robót wykonanych na dachu z mniejszym spadkiem. Tym samym, powód mógł wykonać uprawnienie do odstąpienia od umowy w zakresie robót wykonanych na dachu z mniejszym spadkiem mimo uprzedniego wykonania uprawnienia do żądania obniżenia ceny w zakresie robót wykonanych na części dachu z większym spadkiem.

Odstąpienie od umowy obliguje strony do zwrotu wzajemnych świadczeń (art. 494 § 1 k.c.), co przekładało się na uprawnienie powoda do zwrotu części wynagrodzenia za roboty objęte oświadczeniem o odstąpieniu od umowy. Całe zapłacone wynagrodzenie umowne wynosiło 14.550,- zł. Cała powierzchnia dachu wynosiła około 140 m ² w tym część dachu z mniejszym spadkiem – 98,12m ². Wynagrodzenie za roboty wykonane na tej części dachu winno zatem wynosić 10.197,47 zł (14.550,- zł : 140m ² x 98,12 m ²). Powód skalkulował je jednak odmiennie – pomniejszając w/w kwotę wynagrodzenia o cześć wynagrodzenia objętą oświadczenie o obniżeniu ceny, co skutkowało dochodzeniem go w niższej niż uzasadniona, ale wiążącej Sąd po myśli art. 321 § 1 k.p.c., wysokości. Roszczenie powoda wynikające z odstąpienia od umowy i żądania zwrotu spełnionego świadczenia należało zatem uznać z usprawiedliwione w wysokości 7.050,- zł.

Pozwany nie podniósł żadnych dalszych uzasadnionych zarzutów przeciwko powyższemu roszczeniu. W szczególności nie powoływał się na prawo zatrzymana z art. 496 k.c.

Odstąpienie od umowy nie pozbawia uprawnionego prawa do dochodzenia naprawienia szkody wynikającej z wadliwego wykonania robót (art. 566 § 1 in fine k.c.). W niniejszej sprawie powód domagał się naprawienia szkody obejmującej koszty usunięcia wad wykonanych robót budowalnych. W ślad za wnioskami opinii biegłego należało przyjąć, że koszty te zamykały się kwotą 988,64 zł (zgodnie z opinią uzupełniającą Nr 2), odpowiadającą wartości robót mających na celu poprawki pokrycia dachowego z papy termozgrzewalnej oraz obróbek blacharskich, które w pierwotnej opinii zostały ujawnione jako wykonane wadliwie (miejscowo nieprawidłowe zgrzewy, nieprawidłowa obróbka kalenicy, komina, okapu i włazów dachowych oraz nieprawidłowe obróbki blacharskiej w zakresie wiatrownic bocznych). Wnioski opinii biegłego co do ujawnienia tych wad nie zostały obalone. Jednocześnie zgodnie z art. 471 k.c. dłużnik obowiązany jest do naprawienia szkody wynikłej z niewykonania lub nienależytego wykonania zobowiązania, chyba że niewykonanie lub nienależyte wykonanie jest następstwem okoliczności, za które dłużnik odpowiedzialności nie ponosi. Pozwany nie powoła skutecznych zarzutów pozwalających mu na uwolnienie się od odpowiedzialności za w/w wady. Tym samym nie rodzi wątpliwości, że winien ponieść za nie odpowiedzialności na zasadzie wyrażonej w art. 361 § 1 k.c. i art. 363 § 1 k.c.

Co za tym idzie należało uwzględnić roszczenie powoda co do łącznej kwoty8.038,64 zł (7.050,- zł + 988,64 zł).

Od tej kwoty kwot przysługiwały powodowi także odsetki ustawowe za opóźnienie zgodnie z art. 481 § 1 i 2 k.c. Odsetki te przysługują powodowi od następnego dnia po termie zapłaty określonego w warunkach art. 455 k.c., datą wezwanie pozwanego do spełnienia świadczenia – co miało miejsce w dniu 11 lutego 2020r. (k. 32). Obligowało to pozwanego do niezwłocznego spełnienia świadczenia, co w realiach niniejszej sprawy, mając na uwadze wysokość roszczenia i zawodowy charakter działalności pozwanego oznaczało obowiązek natychmiastowej zapłaty. Uprawniało to powoda do żądania odsetek od następnego dnia po wezwaniu do zapłaty, tj. 12 lutego 2020r.

Mając powyższe na uwadze, orzeczono jak w pkt. I wyroku

Powództwo podlegało oddaleniu co do pozostałej części roszczenia odszkodowawczego. Odpowiedzialność pozwanego z art. 471 k.c. ograniczona jest do bowiem do normalnych następstw jego działania lub zaniechania (art. 361 § 1 k.c.). Z opinii biegłego wynika, że wady robót związanych z ułożeniem pokrycia dachowego, mimo że istotne, były w pełni usuwalne, a koszty z tym związane zostały zasadzone na rzecz powoda w pkt. I wyroku. Natomiast dalsze dochodzone przez powoda roszczenie odszkodowawcze nie pozostaje – w ocenie Sądu – w związku z przyczynowym ze sposobem spełnienia świadczenia przez pozwanego. Pozwany zobowiązany był do ułożenia papy termozgrzewalnej na gotowym podłożu. Podłoże to zostało ułożone przez podmiot inny niż pozwany – na zlecenie powoda. Z punktu widzenia potencjalnej odpowiedzialności odszkodowawczej pozwanego istotnym jest jedynie, że ułożenie tego podłoża nie stanowiło części jego zobowiązania. Tym samym – nawet jeśli jako profesjonalista zobligowany był do poinformowania powoda o wadliwości podłoża – nie może ponosić odpowiedzialności odszkodowawczej obejmującej koszty związane z demontażem tego podłoża i zakupem nowego. Tak powstała szkoda nie pozostaje bowiem w adekwatnym związku przyczynowym z faktem ułożenia na niej pokrycia z papy termozgrzewalnej przez pozwanego. Podłoże to pozostawało bowiem obiektywnie niewłaściwe bez względu na to czy pozwany wykonał na nim jakiekolwiek roboty. Z tych samych przyczyn, zdaniem Sądu, pozwanego nie obciążają koszty demontażu ułożonej papy termozgrzewalnej i ułożenia jej na nowo na prawidłowym podłożu.

W tych warunkach orzeczono jak w pkt II wyroku.

O kosztach procesu orzeczono na podstawie art. 100 i art. 98 § 1 i 3 k.p.c. Powództwo zostało uwzględnione w 47% i oddalono w 53% co uprawniało strony do adekwatnego do w/w wskaźnika zwrotu kosztów procesu. Poniesione przez powoda koszty procesu wynosiły łącznie 7.617,- zł i obejmowały: opłatę sądową od pozwu w wysokości 1.000,- zł, koszty zastępstwa procesowego w wysokości 3.600,- zł (§ 2 pkt 5 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015r. w sprawie opłat za czynności adwokackie – Dz. U. poz. 1800 z późn. zm.), koszty opłaty skarbowej uiszczonej od złożonego dokumentu pełnomocnictwa w wysokości 17,- zł oraz koszty przeprowadzenia dowodu z opinii biegłego, pokryte z zaliczki powoda w wysokości 3.000,- zł. Poniesione przez pozwanego koszty procesu wynosiły łącznie 3.617,- zł i obejmowały: koszty zastępstwa procesowego w wysokości 3.600,- zł (§ 2 pkt 5 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych – Dz. U. poz. 1804 z późn. zm.) i koszty opłaty skarbowej uiszczonej od złożonego dokumentu pełnomocnictwa w wysokości 17,- zł.

Uwzględniając zakres, w jakim każda ze stron wygrała spór, powodowi przysługiwały koszty procesu w wysokości 3.579,99 zł (7.617,- x 47%), zaś pozwanemu w wysokości 1.917,01 zł (3.617,- zł x 53%), co po zbilansowaniu dawało kwotę 1.662,98 zł (3.579,99 zł – 1.917,01 zł) należną powodowi.

Z tych przyczyn orzeczono jak w pkt III wyroku.

Zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 2005r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych, kosztami sądowymi, których strona nie miała obowiązku uiścić […], sąd w orzeczeniu kończącym sprawę w instancji obciąży przeciwnika, jeżeli istnieją do tego podstawy, przy odpowiednim zastosowaniu zasad obowiązujących przy zwrocie kosztów procesu (art. 98 § 1 k.p.c.). Łączne koszty przeprowadzenia dowodu z opinii biegłego ustalone prawomocnymi postanowieniami Sądu Rejonowego w Wałbrzychu z dnia 21 maja 2021r., 27 lipca 2021r., 30 listopada 2021r. i 7 lutego 2022r. wynosiły 3.472,96 zł i zostały pokryte z zaliczki powoda do kwoty 3.000,- zł, a w pozostałym zakresie tymczasowo przez Skarb Państwa. W/w koszty w zakresie niepokrytym z zaliczki podlegały rozliczeniu stosownie do wyniku sprawy. W konsekwencji powód zobowiązany jest do pokrycia tych kosztów w 53% co daje kwotę 250,67 zł, zaś pozwany w 47% co przekłada się na kwotę 222,29 zł i kwoty te winny zostać uiszczone na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Wałbrzychu – o czym orzeczono w pkt IV wyroku.

/SSR Łukasz Kozakiewicz/

1 art. 148 ¹ § 1 k.p.c.