Portal Orzeczeń Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Wałbrzychu

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 1 czerwca 2021r.

Sąd Rejonowy w Wałbrzychu, VI Wydział Gospodarczy w składzie następującym:

Przewodniczący Sędzia Łukasz Kozakiewicz

po rozpoznaniu w dniu 1 czerwca 2021r. na posiedzeniu niejawnym1 sprawy

z powództwa (...) BANK (...) Spółki akcyjnej w W.

przeciwko A. Ł. (1)

o zapłatę

I.  zasądza od pozwanego A. Ł. (1) na rzecz powoda (...) Bank (...) Spółki akcyjnej w W. kwotę 29.824,49 zł (dwadzieścia dziewięć tysięcy osiemset dwadzieścia cztery złote 49/100) wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 18 maja 2020r.,

II.  dalej idące powództwo oddala,

III.  zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 1.512,69 zł (jeden tysiąc pięćset dwanaście złotych 69/100) tytułem kosztów procesu.

/SSR Łukasz Kozakiewicz/

UZASADNIENIE

Powód wniósł o zasądzenie od pozwanego kwoty 29.824,49 zł wraz z umownymi odsetkami w wysokości odsetek maksymalnych za opóźnienie i kosztami procesu.

W uzasadnieniu pozwu podał, że zawarł z pozwanym umowę kredytu, gwarantowaną przez Bank (...), który ostatecznie zapłacił gwarantowaną i dochodzoną kwotę na rzecz powoda a następnie przeniósł na niego wierzytelność o jej zwrot wobec pozwanego.

Nakazem zapłaty w postępowaniu upominawczym z dnia 1 marca 2021r. sygn. akt VI GNc 118/21 nakazano pozwanemu aby zapłacił na rzecz powoda kwotę 29.824,49 zł wraz odsetkami umownymi w wysokości dwukrotność sumy stopy referencyjnej Narodowego Banku Polskiego i 5,5 punktów procentowych w stosunku rocznym od kwoty od dnia 18 maja 2020r. oraz kwotę 1.509,- zł tytułem kosztów procesu.

W sprzeciwie od tego nakazu zapłaty pozwany wniósł o umorzenie postępowania. Wskazał, że powód nie wykazał legitymacji czynnej, gdyż nie wykazano nabycia wierzytelności dochodzonej pozwem i nie zawiadomiono o tym pozwanego.

Sąd ustalił.

W dniu 16 lutego 2016r. strony zawarły umowę kredytu obrotowego odnawialnego w ramach limitu wynoszącego 50.000,- zł (§ 1 ust. 1 umowy), podwyższonego następnie o 17.000,- zł (§ 1 ust. 1 aneksu nr (...)), który pozwany mógł wykorzystać do 7 lutego 2020r. (§ 2 ust. 1 aneksu nr (...)). Kredyt był oprocentowany według zmiennej stopy procentowej (§ 4 ust. 1 umowy; § 4 ust. 1 aneksu nr (...)). W przypadku opóźnienia w spłacie kredytu był on oprocentowany według zmiennej stopy procentowej przewidzianej dla kredytów przeterminowanych, przeterminowanej pożyczki hipotecznej dla małych i średnich przedsiębiorstw oraz kredytów i pożyczek hipotecznych dla małych i średnich przedsiębiorstw postawionych po upływie terminu wypowiedzenia w stan wymagalności na cele gospodarczej mieszkaniowe, określonych w uchwale zarządu (...) S.A. obowiązującej w okresach w których oprocentowanie jest naliczane (§ 11 ust. 1 umowy; § 11 ust. 1 aneksu nr (...)). Zabezpieczeniem spłaty kredytu było między innymi gwarancja spłaty kredytu udzielonego w ramach portfelowej linii gwarancyjnej de minimis Banku (...) w wysokości stanowiącej 60% kwoty kredytu to jest w kwocie 30.000 zł do dnia 7 maja 2020r. (§ 13 ust. 1 pkt 3 umowy; § 13 ust. 1 pkt 2 aneksu nr (...)). Z chwilą zapłaty gwarantowanej kwoty, Bank (...) stawał się wierzycielem kredytobiorcy o jej zwrot.

Dowód: umowa z dn. 16.02.2016r. – k. 71 – 73, aneks nr (...) – k. 103 – 105, aneks nr (...) – k. 68 – 70, wniosek – k. 66 – 67, umowa portfelowej linii gwarancyjnej de minimis nr (...) – k. 111 – 131.

W związku z brakiem terminowej spłaty kredytu przez pozwanego, w dniu 30 marca 2020r. powód wystąpił do Banku (...) o zapłatę kwoty objętej gwarancją udzielną pozwanemu. W dniu 18 maja 2020r. Bank (...) zapłacił na rzecz powoda kwotę 29.824,49 zł.

Dowód: pismo z dn. 30.03.2020r. – k. 132, potwierdzenie przelewu – k. 133, rozliczenie gwarancji – k. 134, rozliczenie zadłużenia – k. 135, historia operacji – k. 136 – 141.

W dniu 9 czerwca 2020r. Bank (...) przelał na rzecz powoda wierzytelność o zwrot zapłaconej na rzecz powoda w ramach gwarancji udzielonej pozwanemu kwoty 29.824,49 zł wraz z odsetkami w wysokości odsetek maksymalnych za opóźnienie – w celu jej windykacji (§ 1 i 2 umowy).

Dowód: umowa przelewu wierzytelności z dn. 9.06.2020r. – k. 56 – 64, 145, wyciąg z ksiąg banku – k. 7, 142.

Pismem z dnia 25 czerwca 2020r., doręczonym w dniu6 lipca 2020r. powód wezwał pozwanego do zapłaty kwoty 29.824,49 zł wraz z odsetkami, tytułem zrealizowanej gwarancji Banku (...).

Dowód: pismo z dn. 25.06.2020r. z potwierdzeniem doręczenia – k. 54, 55.

Sąd zważył.

Z uwagi na spełnienie przesłanek z art. 148 ¹ § 1 k.p.c., sprawę rozstrzygnięto na posiedzeniu niejawnym. Należy zaznaczyć, że zawarty w pozwie wniosek o przeprowadzenie rozprawy także pod nieobecność powoda nie jest wnioskiem o przeprowadzenie rozprawy, o którym stanowi art. 148 ¹ § 3 k.p.c. ( vide: wyrok Sądu Apelacyjnego w Warszawie, sygn. akt VI ACa 772/08).

Stan faktyczny niniejszej sprawy Sąd ustalił na podstawie powołanych przez obie strony dowodów z dokumentów – prawdziwości i rzetelności których żadna z nich nie zaprzeczyła (kwestionowane były jedynie niektóre fakty, które miały z dowodów tych wynikać), co pozwalało uznać je za właściwe i miarodajne źródło informacji o stanie faktycznym sprawy.

Na podstawie przeprowadzonych dowodów ustalono istotne okoliczności sprawy obejmujące fakt zawarcia między stronami umowy kredytu i jej warunki oraz sposób jej wykonania, w tym wykorzystanie gwarancji udzielonej przez Bank (...).

Sporna okazała się legitymacja czynna powoda, jednak zarzuty pozwanego w tym zakresie należało uznać za chybione. Powód nabył bowiem wierzytelność przysługującą Bankowi (...) wobec pozwanego w związku z wykonaniem przez ten bank zobowiązania z gwarancji udzielonej na zabezpieczenie kredytu z dnia 16 lutego 2016r. Płacąc przeterminowane zobowiązanie pozwanego wobec powoda, Bank (...) stał się wierzycielem pozwanego o zwrot zapłaconej kwoty na podstawie art. 518 § 1 pkt 1 k.c. Tak powstałą wierzytelność Bank (...) przeniósł na powoda na podstawie umowy z dnia 9 czerwca 2020r., zawartej zgodnie z umową portfelowej linii gwarancyjnej de minimis nr (...) – na podstawie art. 509 § 1 k.c., art. 510 § 1 k.c. i – w zakresie formy czynności prawnej – art. 511 k.c. Wbrew zarzutom pozwanego, w umowie w sposób jednoznaczny określono przelewaną wierzytelność – jako wynikającą z wykonania przez Bank (...) obowiązku z gwarancji udzielonej pozwanemu – o czym stanowi wprost § 1 pkt 3 i 4 oraz § 2 ust. 1 i 2 umowy z dnia 9 czerwca 2020r. Wypada dodać, że dla skuteczności przelewu wierzytelności konieczne i wystarczające jest określenie przelewanej wierzytelności w sposób umożliwiający jej identyfikację ( vide: wyrok Sądu Najwyższego z dnia 5 listopada 1999r., sygn. akt III CKN 423/98), co niewątpliwie miało miejsce w niniejszej sprawie. Natomiast brak zawiadomienia pozwanego o przelewie wierzytelności sam w sobie nie ma żadnego wpływu na skuteczność tego przelewu. Data zawiadomienia dłużnika o przelewie wyznacza bowiem jedynie cezurę związaną z prawem dłużnika do powoływania się przeciwko nabywcy wierzytelności na zaspokojenie zbywcy lub inne przysługujące dłużnikowi wobec niego zarzuty (art. 512 – 513 k.c.). W konsekwencji należało uznać, że wykazał powód skuteczne nabycie dochodzonej od pozwanego wierzytelności.

Z kolei samo istnienie zobowiązania kredytowego nie było między stronami sporne, gdyż pozwany nie kwestionował ani faktu zawarcia umowy kredytu z dnia 16 lutego 2016r. ani wynikającego z niej zobowiązania. Zgodnie z art. 69 ust. 1 Prawa bankowego, przez umowę kredytu bank zobowiązuje się oddać do dyspozycji kredytobiorcy na czas oznaczony w umowie kwotę środków pieniężnych z przeznaczeniem na ustalony cel, a kredytobiorca zobowiązuje się do korzystania z niej na warunkach określonych w umowie, zwrotu kwoty wykorzystanego kredytu wraz z odsetkami w oznaczonych terminach spłaty oraz zapłaty prowizji od udzielonego kredytu. Przedmiotowa umowa została zawarta w zgodzie z art. 69 ust. 2 Prawa bankowego.

Wobec opóźnienia pozwanego w spłacie kredytu, powód był uprawniony do skorzystania ze związanych z tym zabezpieczeń w tym gwarancji udzielonej przez Bank (...). Na żądanie powoda zgłoszone w warunkach z art. 76a Prawa bankowego, bank ten zapłacił na jego rzecz kwotę 29.824,49 zł stanowiącą kapitał i naliczone odsetki. W ten sposób stał się wierzycielem pozwanego na podstawie art. 518 § 1 pkt 1 k.c., a tym samym mógł żądać od niego zwrotu zapłaconej kwoty. Uprawnienie to jednak przelał na powoda, który w wyniku tego rodzaju sukcesji singularnej był uprawniony do żądania pozwanego zapłaty dochodzonej pozwem kwoty. Podkreślenia wymaga, że w tym wypadku powód nie był zobowiązany do dochowania wymogów z art. 75c Prawa bankowego, gdyż dochodził wierzytelności przysługującej uprzednio innemu podmiotowi a wynikającej bezpośrednio ze stosunku prawnego innego niż umowa kredytu – a to umowy gwarancji. Niemniej pismo powoda z dnia 25 czerwca 2020r. zawiera wymaganą powołanym przepisem informację o możliwości restrukturyzacji zadłużenia.

Od tej zasadzonej kwoty przysługiwały powodowi także odsetki ustawowe za opóźnienie zgodnie z art. 481 § 1 i 2 k.c. – od dnia dokonania przez Bank (...) zapłaty zobowiązania pozwanego na rzecz powoda (18 maja 2020r.). Co oczywiste, roszczenie powoda wynikające z umowy kredytu było wymagalne wcześniej.

Mając powyższe na uwadze, orzeczono jak w pkt. I wyroku

Powództwo podlegało oddaleniu co do części roszczenia odsetkowego. Powód domagał się bowiem zasądzenia na jego rzecz odsetek według stopy maksymalnych odsetek ustawowych za opóźnienie. W ocenie Sądu roszczenie w tym zakresie nie zostało wykazane. Oczywistym jest, że powodowi, który dochodził wierzytelności nabytej od Banku (...) nie służyły odsetki zastrzeżone w umowie kredytu z dnia 16 lutego 2016r. Bank (...) nabył bowiem zapłaconą wierzytelność jedynie do wysokości dokonanej zapłaty. Z kolei na okoliczność warunków udzielonej pozwanemu gwarancji przedstawiono jedynie wniosek o jej udzielenie. Co prawda wskazano w nim, że wnioskodawca zobowiązuje się do zapłaty na rzecz Banku (...) kwoty wykorzystanej gwarancji wraz z maksymalnymi odsetkami za opóźnienie, jednak brak jest podstaw że sama gwarancja została udzielona na tych samych warunkach. Sam fakt jej udzielenia wynika bowiem z kolejnego faktu – wykonania przez Bank (...) zobowiązania gwarancyjnego (art. 231 k.p.c.). Nie ma natomiast dowodów ani okoliczności uprawniające do czynienia ustaleń lub choćby wnioskowań, że pozwanemu gwarancji udzielono na warunkach określonych we wniosku.

W tym stanie rzeczy orzeczono jak w pkt II wyroku.

O kosztach procesu orzeczono na podstawie art. 100 i art. 98 § 1 i 3 k.p.c. Powód uległ jedynie w nieznacznej części swojego żądania co uzasadniało uznanie go za wygrywającego spór w całości w związku z czym powodowi przysługiwał zwrot wszystkich poniesionych w sprawie kosztów procesu. Poniesione przez powoda koszty procesu wynosiły łącznie 5.129,69 zł i obejmowały: opłatę sądową od pozwu w wysokości 1.492,- zł, koszty zastępstwa procesowego w wysokości 3.600,- zł (§ 2 pkt 5 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych – Dz. U. poz. 1804 z późn. zm.), koszty opłaty skarbowej uiszczonej od złożonych dokumentów pełnomocnictwa w łącznej wysokości 34,- zł oraz koszty notarialnego poświadczenia odpisu postanowienia w wysokości 3,69 zł. Brak było natomiast podstaw do obciążenia pozwanego kosztami notarialnie poświadczonego odpisu z Rejestru Przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego, zważywszy, że stan Rejestru możliwy jest do ustalenia przez Sąd na podstawie art. 89 § 1 k.p.c.

Z tych przyczyn orzeczono jak w pkt III wyroku.

/SSR Łukasz Kozakiewicz/

1 art. 148 ¹ § 1 k.p.c.