Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

III K 150/15 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Rejonowy w Wałbrzychu z 2016-03-29

Sygnatura akt IIIK 150/15

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 29 marca 2016roku

Sąd Rejonowy w Wałbrzychu III Wydział Karny

w składzie:

Przewodniczący: SSR Paweł Augustowski

Protokolant: Ewa Modlińska

Przy udziale I. S. z Urzędu Skarbowego w W.

po rozpoznaniu w dniach 16.06.2015r., 06.08.2015r., 10.11.2015r., 10.12.2015r., 01.02.2016r., 29.02.2016r. i 29.03.2016r.

sprawy T. W.

syna S. i H. z domu S.

urodzonego (...) w C.

oskarżonego o to, że:

utrudniał w okresie od października 2013r. do marca 2014r. osobom uprawnionym tj. pracownikom Urzędu Skarbowego w W.– z wykorzystaniem tej samej sposobności – przeprowadzenie czynności sprawdzających w zakresie wyjaśnienia otrzymanych za m-ce od lipca 2013 r. do stycznia 2014 r. komunikatów dotyczących wewnątrzwspólnotowych nabyć towarów od kontrahenta z F. o numerze identyfikacyjnym (...)na łączną kwotę 3.011.074,00 PLN (słownie złotych: trzy miliony jedenaście tysięcy siedemdziesiąt cztery), w szczególności poprzez nieprzedłożenie dokumentów potwierdzających dokonanie w tym czasie wewnątrz-wspólnotowych nabyć od w/w kontrahenta,

tj. o przestępstwo skarbowe z art. 83 §1 w zw. z art. 6 §2 kks.

2. nie złożył w ustawowym terminie w Urzędzie Skarbowym w W. - tj. do 15 października 2013 r. w formie papierowej lub do 25 października 2013 r. elektronicznie - informacji podsumowującej wg wzoru VAT-UE za III kwartał 2013 r. oraz nie złożył w ustawowym terminie w Urzędzie Skarbowym w W. - tj. do 15-tego dnia miesiąca za miesiąc poprzedni w formie papierowej lub do 25-tego dnia miesiąca za miesiąc poprzedni elektronicznie, z wykorzystaniem tej samej sposobności -informacji podsumowujących wg wzoru VAT-UE za poszczególne miesiące od października 2013 r. do stycznia 2014 r.,

tj. o wykroczenie skarbowe z art. 80a §2 w zw. z art. 6 §2 kks.

3. utrudniał w okresie od 27 maja do 04 lipca 2014 r. osobom uprawnionym tj. pracownikom Urzędu Skarbowego w W.- z wykorzystaniem tej samej sposobności - przeprowadzenie kontroli podatkowych wszczętych na podstawie upoważnień: (...)z dnia 01.04.2014 r. i (...)z dnia 28.05.2014 r. w zakresie podatku od towarów i usług za okresy: VII - XII 2013 r. oraz I - IV 2014 r., poprzez nie udostępnienie niżej wymienionych dokumentów tj.: rejestrów prowadzonych dla potrzeb rozliczeń podatku VAT, zapisów podatkowej księgi przychodów i rozchodów, dokumentów źródłowych stanowiących podstawę zapisów w księgach podatkowych, dowodów wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów handlowych od firmy (...)na łączną kwotę 3.364.277,00 PLN (słownie złotych: trzy miliony trzysta sześćdziesiąt cztery tysiące dwieście siedemdziesiąt siedem), wyciągów z rachunków bankowych wykorzystywanych na potrzeby prowadzenia działalności gospodarczej, wydruków zamówień i ich realizacji dot. sklepu internetowego działającego pod adresem (...)umów cywilnoprawnych obowiązujących w okresie objętym kontrolą, w tym umowy współpracy z firmą (...), tytułu prawnego do lokalu będącego siedzibą prowadzonej działalności gospodarczej oraz innych dokumentów nie wymienionych wcześniej, a związanych z przedmiotem kontroli.

tj. o przestępstwo skarbowe z art. 83 §1 w zw. z art. 6 §2 kks.

I.  Oskarżonego T. W. uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu opisanego w punkcie I części wstępnej wyroku, tj. przestępstwa skarbowego z art. 83§1 kks w zw. z art. 6§2 kks i za czyn ten na podstawie art. 83§1 kks wymierza mu karę 20 (dwadzieścia) stawek dziennych grzywny ustalając wysokość stawki dziennej na kwotę 80 (osiemdziesiąt) złotych;

II.  oskarżonego T. W. uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu opisanego w punkcie III części wstępnej wyroku, tj. przestępstwa skarbowego z art. 83§1 kks w zw. z art. 6§2 kks i za czyn ten na podstawie art. 83§1 kks wymierza mu karę 20 (dwadzieścia) stawek dziennych grzywny ustalając wysokość stawki dziennej na kwotę 80 (osiemdziesiąt) złotych;

III.  na podstawie art. 39§1 kks łączy kary grzywny orzeczone w punktach I i II wyroku i wymierza oskarżonemu T. W. karę łączną 30 (trzydzieści) stawek dziennych grzywny ustalając wysokość stawki dziennej na kwotę 80 (osiemdziesiąt) złotych;

IV.  oskarżonego T. W. uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu opisanego w punkcie II części wstępnej wyroku, tj. wykroczenia skarbowego z art. 80a§2 kks w zw. z art. 6§2 kks i za czyn ten na podstawie art. 80a§2 kks wymierza mu karę 500 (pięćset) złotych grzywny,

V.  zwalnia oskarżonego od kosztów sądowych, poniesione wydatki zaliczając na rachunek Skarbu Państwa.

III K 150/15

UZASADNIENIE

W wyniku przeprowadzonego postępowania dowodowego w sprawie ustalony został następujący stan faktyczny

T. W.prowadził działalność gospodarczą w W.przy ulicy (...). Była to sprzedaż poprzez sklep internetowy (...)zarejestrował i zgłosił także w Urzędzie Skarbowym w W.prowadzenie przez siebie takiej działalności. Jako miejsce prowadzenia działalności wskazał miejsce swojego zamieszkania. Zawarł także umowę o prowadzenie księgowości z (...), jednak nie przekazywał tej księgowości jakichkolwiek dokumentów związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą. Oskarżony na witrynie internetowej prowadząc w zakresie swego zgłoszenia działalność gospodarczą oferował do sprzedaży produkty, które kupował na terenie UE - w sklepie (...)we F.. Z tego tytułu zobowiązany był do składania informacji i deklaracji w Urzędzie Skarbowym w W., początkowo kwartalnych, później od roku 2014 comiesięcznych. Oskarżony powinien był składać Naczelnikowi Urzędu Skarbowego w W.informacje podsumowujące w/g wzoru VAT-UE za III kwartał roku 2013, a od października 2013r. w związku z przekroczeniem wielkości sprzedaży ponad kwotę 50.000 zł co miesiąc. Informacje te miały dotyczyć wewnątrzwspólnotowych dostawach i nabyciach towarów, co następowało od kontrahenta z F. o nr (...) S. P., zgodnie z komunikatami otrzymanymi przez Urząd Skarbowy z kraju UE.

Żadnych takich informacji oskarżony nie złożył, pomimo wielokrotnego wzywania go do tego przez pracowników US. Wezwanie wysłano pod wskazany przez niego adres w dniu 30.10.2013r, wróciło nieodebrane. Ponownie doręczono mu w dniu 26.11.2013r. W dniu 11.12.2013r. oskarżony wystosował do Naczelnika US pismo zawierające wniosek o wyznaczenie nowego terminu do przedstawienia dokumentacji, powołując się na bliżej niesprecyzowaną sytuację rodzinno-zdrowotną. Ponownie został wezwany w dniu 17.12.2013r. i 10.01.2014r - przesyłkę dwukrotnie awizowano i zwrócono. 18.02.2014r. i 17.03.2014r. wzywano go ponownie - bezskutecznie.

dowody:

dokumentacja skarbowa - k. 1 i n.

informacja (...)- k. 146

Wobec T. W.Naczelnik Urzędu Skarbowego w W.podjął decyzję o wszczęciu kontroli podatkowej. W dniu 1 kwietnia 2104r. na podstawie upoważnienia (...)wyznaczono do przeprowadzenia kontroli w zakresie podatku od towarów i usług za okres VII-XII 2013 i I-IV 2014 z ramienia Urzędu Skarbowego T. S.oraz M. F.. Kontrolujące w dniu 1.04.2014r. i 5.04.2014r. nie zastały oskarżonego pod wskazanym adresem. Upoważnienie do przeprowadzenia kontroli zostały mu doręczone dopiero w dniu 27 maja 2014r. w jego mieszkaniu w asyście Policji. Okazano mu legitymacje służbowe i upoważnienie, został poinformowany o zakresie kontroli, pouczono go o jego prawach i obowiązkach oraz doręczono mu wezwanie do przedłożenia żądanych dokumentów. T. W.oświadczył, że dokumenty przedłoży w Urzędzie Skarbowym tego samego dnia przed godziną 15.00. Dokumentów nie przedstawił, zamiast tego zatelefonował, informując, że żądane dokumenty przekazał do biura rachunkowego, które przygotowuje pakiet dokumentów do kontroli i tego dnia nie jest możliwe ich dostarczenie. Obiecał, że o terminie ich przekazania poinformuje rano następnego dnia. Jednak tego dnia się nie odezwał. Następnie jeszcze raz za pośrednictwem poczty kontrolowany został wezwany do wykonania tego obowiązku w dniu 25.06.2014r. Niezależnie od tego w dniu 4.06.2014r. w związku z potrzebą rozszerzenia kontroli o kolejne okresy pismem z dnia 4.06.2014r. oskarżony został wezwany do tego, by był obecny u siebie w mieszkaniu celem odbioru upoważnienia do kontroli. W wyznaczonym dniu 30.06.2014r. oskarżony nie był tam obecny. W tym samym dniu wszczęto kontrolę na podstawie upoważnienia (...) i wysłano wezwanie do przedłożenia badanych ksiąg i dokumentów za wskazany tam okres. Bez rezultatu.

dowody:

dokumentacja skarbowa - akta sprawy

zeznania M. F.- k. 69-70, 118-119

T. W. nie był karany sądownie

dowód: dane o karalności - k. 110

Oskarżony nie przyznał się do popełnienia zarzucanych mu czynów. Wyjaśnił, że jego nie dotyczyły sprawy związane ze sprzedażą i rozliczeniami, on tylko świadczył usługę prezentowania produktów na witrynie internetowej. On jest zaskoczony całą sprawą, ponieważ umowa była jasna. Ta umowa ustna - z A. M. polegała na tym, że on sam przedstawiał ofertę prezentacji - elektroniki i fotografii, a pan M. zajmował się sprzedażą i miał dokonywać rozliczeń. Jego finanse prowadziło biuro (...).

dowód:

wyjaśnienia - k. 118, 119

Sąd zważył ponadto, co następuje

Stan faktyczny jest w zasadzie bezsporny i opiera się głównie na dokumentacji skarbowej z postępowania wyjaśniającego oraz kontrolnego prowadzonego wobec oskarżonego przez tutejszy Urząd Skarbowy. Zeznania świadka - kontrolującego w imieniu Naczelnika Urzędu Skarbowego oraz zebrane kopie dokumentów - wysyłanych wezwań, pism, notatek - wszystko to przekonuje, że kontrolowany podmiot w sposób wręcz modelowy utrudniał osobom upoważnionym do przeprowadzenia czynności wyjaśniających w zakresie komunikatów dotyczących wewnątrzwspólnotowego nabycia, a później także kontroli w zakresie podatku VAT. Przede wszystkim trzeba zaznaczyć, że T. W. nie podjął żadnej współpracy z Urzędem Skarbowym, tak, jakby te obowiązki w ogóle go nie dotyczyły. A przecież zarejestrował działalność gospodarczą i zgłosił się jako podatnik, a zatem - bez względu na to, jakiego rodzaju - jak twierdzi - umowy co do podziału ról w prowadzeniu tej działalności zawierał z A. M., to na nim jako na podmiocie gospodarczym ciążył obowiązek zarówno składania informacji i deklaracji na odpowiednich drukach, przewidzianych dla danej czynności, a także obowiązek przedkładania ksiąg i dokumentów kontrolującym urzędnikom. T. W. z tych obowiązków nie wykonał żadnego, skutecznie ignorując i lekceważąc wezwania z US, nie przedkładając żadnych dokumentów i utrudniając w ten sposób kontrolującemu przeprowadzenie postępowania wyjaśniającego, zainicjowanego na skutek komunikatów o nabyciu wewnątrzwspólnotowym towarów. Nie odbierał korespondencji, odbierając ją nie reagował na wezwania, obiecując przedstawić dokumenty wymyślał preteksty, by ponownie nic nie zrobić. Trudno znaleźć bardziej przekonujący przykład na utrudnianie kontroli niż zaprezentował to T. W.. Dlatego też z całą pewnością popełnił zarzucany mu czyn z art. 83§1 k.k.s., opisany w pkt 1 wyroku, tj utrudniał przeprowadzenie kontroli w zakresie postępowania sprawdzającego dotyczącego komunikatów o nabyciu wewnątrzwspólnotowym. Poza tym na nim jako na podatniku ciążył obowiązek składania w Urzędzie Skarbowym informacji podsumowującej wg wzoru VAT-UE za III kwartał 2013r . oraz począwszy od października 2103r tych informacji co miesiąc, co oznacza popełnienie wykroczenia skarbowego z art. 80a§2 k.k.s. I wreszcie, po wszczęciu kontroli podatkowej utrudniał osobom upoważnionym - urzędnikom Urzędu Skarbowego przeprowadzenie kontroli w zakresie podatku od towarów i usług, nie udostępniając rejestrów, księgi przychodów i rozchodów, dokumentów źródłowych czy dowodów wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów od firmy (...) na łączną kwotę 3.364.277 PLN (trzy miliony...), co oznacza popełnienie przestępstwa skarbowego opisanego w art. 83§1 k.k.s. Oskarżony twierdził, że księgowość prowadzi mu biuro rachunkowe, ale to nieprawda. Biuro poinformowało sąd, że oprócz faktur obciążających jego za usługi księgowe nie posiada żadnych dokumentów. Obowiązek ten jako na zgłoszonym podatniku ciążył na oskarżonym, nikim innym.

Czyn z art. 83§1 k.k.s zagrożony jest karą grzywny w stawkach dziennych, której wymiar minimalny to ok. 60 zł. Oskarżony deklaruje, że nie osiąga żadnego dochodu, ale sąd musiał wymierzyć mu choćby minimalną karę, dlatego też za czyn nr 1 wymierzono karę 20 stawek dziennych po 80 zł. Za czyn nr 2, tj wykroczenia skarbowe orzeczono karę w wymiarze 500 zł grzywny, a za czyn nr 3 znowu karę grzywny w wymiarze 20 stawek po 80 zł oraz na zasadzie częściowej absorpcji kare łączną 30 stawek grzywny po 80 zl. Są to wręcz minimalne przewidziane przez kodeks kary grzywny, a przecież kara ta nie może być li tylko symboliczna- powinna przede wszystkim wywrzeć wobec sprawcy skutek wychowawczy - bo oskarżony zdaje się być przekonany (albo jest to tylko jego naiwna linia obrony), że jest niewinny.

O kosztach orzeczono po myśli art. 624 k.p.k. w zw. z art. 113§1 k.k.s.

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Małgorzata Szkudlarek
Podmiot udostępniający informację: Sąd Rejonowy w Wałbrzychu
Osoba, która wytworzyła informację:  Paweł Augustowski
Data wytworzenia informacji: