Portal Orzeczeń Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Wałbrzychu

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 19 marca 2015roku

Sąd Rejonowy Wydział III Karny w Wałbrzychu

w składzie:

Przewodniczący: SSR Paweł Augustowski

Protokolant: Ewa Modlińska

po rozpoznaniu w dniach 22.05.2014r., 09.07.2014r., 01.09.2014r., 24.10.2014r., 20.11.2014r., 15.12.2014r., 22.01.2015r., 29.01.2015r. i 12.03.2015r.

I.  sprawy

S. R. (1) syna E. i D. z domu Z.

urodzonego (...) w W.

oskarżonego to, że:

w okresie od 4 lipca do 7 lipca 2011 r. w K.woj. (...), działając w celu uzyskania kredytu w kwocie 44.705,88 złotych na zakup samochodu V. (...)o wartości 38.000 złotych przez B. S. (1), podrobił niezbędne dla jego uzyskania dokumenty w postaci zaświadczenia z dnia 04 lipca 2011 r. o zatrudnieniu i wysokości otrzymywanego wynagrodzenia przez B. S. (1)w Zakładzie (...) K. J. (1)w W.oraz dowody wypłaty wynagrodzenia otrzymywanego przez B. S. (1)o numerach (...)i (...)każdorazowo w wysokości po 2.574.86 złotych , które miały po ich przedłożeniu istotne znaczenie dla przyznania kredytu z (...)z siedzibą w W., przy czym czynu tego dopuścił się przed upływem 5 lat od odbycia części kary 4 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności orzeczonej prawomocnym wyrokiem Sądu okręgowego w Świdnicy z dnia 08 czerwca 2010 r. w sprawie III K 29/09 w okresie od 18 stycznia 2006 r. do dnia 22 grudnia 2006 r. między innymi za czyn z art. 271 § 1 kk i 3 kk i art. 286 § 1 kk i inne

tj. o czyn z art. 297 § 1 kk , art. 270 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk i w zw. z art. 64 § 1 kk

II.  sprawy

K. J. (1) córki E. i B. z domu F.

urodzonej (...) w W.

oskarżonej to, że:

w okresie od 04 lipca do 07 lipca 2012 r. w W.i k.woj. (...)działając w celu uzyskania kredytu w kwocie 44.705.88 zł. Na zakup samochodu marki V. (...)o wartości 38.000 zł przez B. S. (1)podrobiła na niezbędnych dla jego uzyskania dokumentach w postaci zaświadczenia z dnia 04 lipca 2011 roku o zatrudnieniu w wysokości otrzymanego wynagrodzenia przez B. S. (1)w Zakładzie (...)oraz na dowodach wypłaty wynagrodzenia otrzymanego przez B. S. (1)o nr (...)każdorazowo w wysokości po 2 574,86 złotych podpisy B. S. (1), a które to dokumenty po ich przedłożeniu w siedzibie (...)w W.miały istotne znaczenie dla jego przyznania , czym działała na szkodę w/w banku

tj. o czyn z art. 297 § 1 kk i art. 270 § 1 kk w zw. z art. 11§ 2 kk

I.  oskarżonego S. R. (1)uznaje za winnego tego, że w dniach pomiędzy 4 lipca 2011r. a 7 lipca 2011r. w W.i K.woj. (...), udzielił pomocy w uzyskaniu kredytu w kwocie 44.705,88 złotych na zakup samochodu V. (...)o wartości 38.000 złotych przez B. S. (1), poprzez przedłożenie przez nią podrobionego i nierzetelnego zaświadczenia o zarobkach w ten sposób, że w dniu 04 lipca 2011r. podrobił niezbędne dla uzyskania kredytu dokumenty w postaci zaświadczenia z dnia 04 lipca 2011r. o zatrudnieniu i wysokości otrzymywanego wynagrodzenia przez B. S. (1)w Zakładzie (...) K. J. (1)w W.oraz dowody wypłaty wynagrodzenia otrzymywanego przez B. S. (1)o numerach (...)i (...)każdorazowo w wysokości po 2.574.86 złotych w ten sposób, że wypełnił ich treść oraz opatrzył podpisem (...), które miały po ich przedłożeniu istotne znaczenie dla przyznania kredytu z (...) z siedzibą w W., dokumenty te wręczył B. S. (1)oraz zawiózł ją do placówki pośrednika (...)w K., gdzie ona złożyła wniosek kredytowy i podpisała umowę, przy czym czynu tego dopuścił się przed upływem 5 lat od odbycia części kary 4 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności orzeczonej prawomocnym wyrokiem Sądu Okręgowego w Świdnicy z dnia 08 czerwca 2010 r. w sprawie III K 29/09 w okresie od 18 stycznia 2006 r. do dnia 22 grudnia 2006 r. między innymi za czyn z art. 271 § 1 kk i 3 kk i art. 286 § 1 kk i inne tj. uznaje go za winnego popełnienia czynu z art. 270§1 kk i art. 18§3 kk w zw. z art. 297§1 kk w zw. z art. 11§2 kk w zw. z art. 64§1 kk i za czyn ten na podstawie art. 270§1 kk w zw. z art. 11§4 kk w zw. z art. 64§1 kk wymierza mu karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności,

II.  oskarżoną K. J. (1) uznaje za winną tego, że w dniu 04 lipca 2011r. w W. woj. (...) udzieliła pomocy w celu uzyskania kredytu w kwocie 44.705.88 zł. na zakup samochodu marki V. (...) o wartości 38.000 zł przez B. S. (1) poprzez przedłożenie przez nią podrobionego i nierzetelnego zaświadczenia o zarobkach w ten sposób, że podrobiła na niezbędnych dla uzyskania kredytu dokumentach w postaci zaświadczenia z dnia 04 lipca 2011 roku o zatrudnieniu w wysokości otrzymanego wynagrodzenia przez B. S. (1) w Zakładzie (...) oraz na dowodach wypłaty wynagrodzenia otrzymanego przez B. S. (1) o nr KP 06/04/2011, 03/05/2011, 02/06/2011 każdorazowo w wysokości po 2 574,86 złotych podpisy B. S. (1), a które to dokumenty miały po ich przedłożeniu istotne znaczenie dla przyznania kredytu z Idea Bank z siedzibą w W., tj. uznaje ją za winną popełnienia czynu z art. 270§1 kk i art. 18§3 kk w zw. z art. 297§1 kk w zw. z art. 11§2 kk i za czyn ten na podstawie art. 270§1 kk w zw. z art. 11§3 kk wymierza jej karę 9 (dziewięciu) miesięcy pozbawienia wolności,

III.  na podstawie art. 69 § 1 k.k. wykonanie orzeczonej wobec K. J. (1) kary pozbawienia wolności warunkowo zawiesza na okres 3 (trzech) lat próby;

IV.  zwalnia oskarżonych od kosztów sądowych, poniesione wydatki zaliczając na rachunek Skarbu Państwa.

III K 50/14

UZASADNIENIE

W wyniku przeprowadzonego postępowania dowodowego ustalono następujący stan faktyczny

W 2011 r. oskarżeni S. R. (1) i K. J. (1) byli parą. Oskarżona była ze S. R. (1) w ciąży. Któregoś dnia oskarżony zauważył w komisie samochodowym w Ś. samochód, który mu się spodobał. Postanowił, że go nabędzie, jednak nie było go na niego stać. W rozmowach ze swa partnerką przekonał ją, żeby kredyt na ten cel zaciągnęła jej matka, B. S. (1). K. J. (1) wątpiła, czy ze względu na osiągane przez nią wtedy dochody (ok. 1200 zł na rękę za sprzątanie) otrzyma tak wysoki kredyt (wartość samochodu wynosiła 38000 zł). S. R. (1) wymyślił wtedy, na co przystała K. J., żeby sporządzić fikcyjne dokumenty zatrudnienia matki w zakładzie fryzjerskim jej córki, który wtedy oskarżona prowadziła pod szyldem U (...). B. S. (1) wyraziła na to zgodę, albowiem zgodnie z zapewnieniami oskarżonych kredyt ten miał spłacać S. R. (1).

S. R. (1)wyszukał bank, który miał udzielić kredytu. Był to (...)z siedzibą w W.. S. R. (1)nawiązał kontakt z najbliższa placówką obsługującą takie kredyty. Był to (...)z siedzibą w K.. Tam dowiedział się, w jakie dokumenty należy się wyposażyć, by załatwić formalności. Przygotował dla B. S. (1)wniosek kredytowy oraz sporządził dokumenty potwierdzające fikcyjne zatrudnienie kredytobiorcy w zakładzie fryzjerskim jej córki. Treść zaświadczenia o rzekomym zatrudnieniu z dnia 4 lipca 2011 r. wypełnił w ten sposób, że napisał w nim treść o tym, jakoby B. S. (1)kwietniu, maju i czerwcu 2011 r. pracowała jako fryzjerka w zakładzie U (...)i zarobiła 2574,86 zł miesięcznie. Dokumenty te w pozycjach: "kwoty powyższe otrzymałam" nazwiskiem (...)podpisała oskarżona K. J. (1). S. R. (1)sporządził również na druku oświadczenie rzekomego pracodawcy, że B. S. (1)zatrudniona jest od października 2010 r na stanowisku fryzjer i otrzymała w tym czasie wynagrodzenie brutto w kwocie 21600 zł. Na tym samym dokumencie w rubryce: podpis pracownika złożyła zamiast B. S. (1)jej imieniem i nazwiskiem oskarżona K. J. (1).

W dniu 5 lipca 2011 r. B. S. (1) przebywała w sanatorium w L.. Oskarżony pojechał po nią specjalnie samochodem i zawiózł ją do K. oraz zaprowadził do siedziby (...), po to, by podpisała umowę kredytową. W celu jej podpisania złożyła dokumenty, sporządzone uprzednio przez oskarżonego oraz jej córkę. Dokumenty te, opisane wyżej, stwierdzały rzekome jej zatrudnienie w zakładzie fryzjerskim U K.. Podpisała także dobrowolnie umowę kredytową.

W czasie weryfikowania zasadności wniosku kredytowego pracownicy instytucji telefonowali do zakładu pracy, by potwierdzić zatrudnienie B. S. (1). Telefon odebrała K. J. (1), która w rozmowie telefonicznej potwierdziła to zatrudnienie. Zakład U (...) funkcjonował jedynie do 8 czerwca 2011 r. Z tym dniem został wykreślony z rejestru przedsiębiorstw.

Kredyt został przez (...)przyznany, pieniądze wypłacone i przeznaczone na zakup samochodu V. (...)za kwotę 38.000 zł. Początkowo raty kredytu były płacone przez K. J. (1), potem samochód został przekazany znajomemu oskarżonego, P. W., który z zamian za użytkowanie miał dalej raty spłacać, ale tego nie robił i na żądanie oskarżonej zwrócił jej auto, które potem razem z matką obie spłacały.

dowody:

zeznania:

P. W. - k. 597-599, 889-890

R. J. - k. 80, 556-7, 840-841

M. C. - k. 211, 596-597, 715-716

P. O. - k. 117-118, 555-556, 714-715

wyjaśnienia S. R. - k. 160-162, 271-274, 277-280, 713

wyjaśnienia K. J. - k. 287-288, 550-554, 789

opinia biegłego z zakresu badań porównawczych pisma ręcznego - k. 212-259

raport kredytowy -k. 6-10

faktura - k. 55

dokumentacja bankowa - k. 187 i n.

informacja bankowa - k. 811-813

S. R. (1) był wielokrotnie karany za przestępstwa przeciwko mieniu, zwłaszcza za wyłudzenia, w tym wyrokiem Sądu Okręgowego w Świdnicy z dnia z dnia 8 czerwca 2010 r. sygn. akt III K 29/09 za czyn m.in. z art. 271§1 k.k. i art. 286§1 k.k. na karę 4 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności, którą odbywał m.in. w okresie od 18 stycznia 2006 r. do 22.12.2006 r.

dowody:

dane o karalności - k. 882-886

odpisy wyroków i dane o odbyciu kary - k. 302-462,

K. J. (1) nie była karana sądownie.

dowód:

dane o karalności - k. 879

S. R. (1) przyznał się do sporządzenia fałszywych zaświadczeń i druków i złożył wyjaśnienia korespondujące z powyższym stanem faktycznym. K. J. (1) ostatecznie także przyznała się do popełnienia zarzucanego jej czynu, choć wyjaśniła, ze jeżeli podpisała się jej nazwiskiem, to nie celowo, ale dlatego, że ma jej pełnomocnictwo do załatwiania jej spraw. (wyjaśnienia -k.j.w.).

Sąd zważył ponadto, co następuje

Stan faktyczny ustalono w zasadzie na podstawie zgodnych ze sobą dowodów w postaci zeznań świadków, którzy spotkali sie z przedmiotem tej sprawy z racji swych obowiązków, dokumentacji bankowej, zaświadczeń bankowych, a także z dużej części na wyjaśnieniach oskarżonych przyznających się de facto do winy.

Stan ten właściwie byłby bezsporny, gdyby nie treść zarzutów stawianych K. J.i S. R., a dotyczących popełnienia przez nich czynu z art. 297§1 k.k. Z tego powodu poprzedni wyrok został uchylony do ponownego rozpoznania i tę głównie okoliczność sąd badał ponownie rozpoznając sprawę. Jeżeli bowiem chodzi o popełnienie przez oskarżonych czynu z art. 270§1 k.k. to tutaj nie ma najmniejszych wątpliwości, że obydwoje są winni. Przecież sam S. R.przyznał, że sfałszował zaświadczenie o zatrudnieniu oraz druki potwierdzające wypłaty, w ten sposób, że sporządził treść, którą według zaświadczenia miała wypełnić K. J.- a zatem zaopatrzył dokument w takie pozory prawdziwości, które miały przekonać jego odbiorcę, że zaświadczenie zostało sporządzone przez osoby, które się pod nim podpisały - czyli K. J.i B. S.- a tak przecież nie było, bo sporządził je S. R.(a nie K. J.), a podpisała K. J.(a nie B. S.). Podobnie do tego w końcu przyznała się K. J.wyjaśniając, że mogła podpisać się za swą matkę (a wiemy że właśnie na tych dokumentach złożonych do banku podpisała się nazwiskiem (...). Wiemy to choćby z bezspornej i rzetelnej opinii biegłego - a w końcu przyznali to obydwoje oskarżeni. A zatem - S. R.i K. J.- każde we własnym zakresie podrobili te dokumenty, stwarzające pozór, że zostały sporządzone i pochodzą od osób tam wymienionych, choć tak nie było. Tym samym popełnili czyny z art. 270§1 k.k.

Sąd badał jednak także, czy oskarżeni popełnili występek z art. 297§1 k.k., tzn, czy przedłożyli w banku lub instytucji kredytowej nierzetelne lub nieprawdziwe dokumenty, mające istotne znaczenie dla uzyskania kredytu samochodowego. Zarzut popełnienia czynu z art. 297§1 k.k. został im bowiem przedstawiony przez Prokuratora, choć jednak z opisu zarzutu wcale juz owo działanie (przedłożenie) nie wynika.

I rzeczywiście, po uzupełnieniu przez sąd postępowania dowodowego oraz ponownym przeprowadzeniu procesu okazało się, że oskarżeni w celu uzyskania kredytu nie przedłożyli tych dokumentów. Przedłożyła je B. S. (1). I to jest bezsporne i wynika ze wszystkich dowodów. Natomiast oceniając czynności sprawcze oskarżonych sąd doszedł do przekonania, ze oni nie sfałszowali dokumentów tak sobie, dla pewnego widzimisię. Sfałszowali je właśnie po to, by B. S.przedkładając je w banku uzyskała kredyt, dlatego że prawdopodobieństwo jego uzyskania w żądanej wysokości przy braku takiego zaświadczenia, a wykazaniu się realnymi zarobkami, dwukrotnie niższymi, rzeczywiście było znacznie niższe. Oprócz podrobienia dokumentów S. R.wręczył je B. S.po to, by przedłożyła je w banku oraz nawet zawiózł ją samochodem do siedziby (...)w K., a zatem instytucji, która w imieniu i na rzecz (...)przekazywała ten kredyt kredytobiorcy, a z kolei K. J.telefonicznie potwierdziła zatrudnienie w czasie weryfikacji. Ogół tych czynności przekonuje, że obydwoje oskarżeni działali w tym celu, by te dokumenty zostały przez B. S.przedłożone w instytucji kredytowej (czyli w (...)za pośrednictwem (...)), a zatem udzielili jej pomocy w popełnieniu czynu z art. 297§1 k.k. Pomoc polegała na dostarczeniu jej niezbędnych narzędzi - uprzednio podrobionych przez nich dokumentów stwierdzających nieprawdę o tym, że B. S.miała być zatrudniona w zakładzie U (...)i z tego tytułu pobierała stosowne wynagrodzenie. Jednocześnie okoliczność ta miała istotne znaczenia dla uzyskania kredytu - albowiem głównie na tej podstawie banki dokonują oceny zdolności kredytowej klienta, a brak takiej zdolności oznacza odmowę przyznania kredytu. Tym samym obydwoje oskarżeni popełnili także czyn z art. 18§3 k.k. w zw. z art. 297§1 k.k. Oprócz tego S. R.działał jeszcze w warunkach powrotu do przestępstwa, albowiem popełnił czyn przed upływem okresu 5 lat od opuszczenia zakładu karnego, gdzie odbywał karę za przestępstwo podobne w wymiarze ponad 6 miesięcy - art. 64§1 k.k.

Jeżeli chodzi o rodzaj i wymiar zastosowanych kar, to przede wszystkim trzeba podkreślić, że nie mógł on być tak wysoki jak w poprzednim wyroku oraz taki, jakiego żądał Prokurator, już choćby z tego powodu, że oskarżeni zostali uznani nie za sprawców, ale pomocników czynu z art. 297§1 k.k., a zatem ich stopień winy był niższy. Oprócz tego na korzyść K. J. sąd przyjął to, że nie była dotychczas karana, a w to przestępstwo została w znacznej mierze "wplątana" przez S. R., swego ówczesnego partnera, z którym ma dziecko, wtedy była w ciąży, a zatem czuła się w pewien sposób z nim solidarna, dlatego też kara 9 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania jest właściwą reakcją na popełniony występek i daje szansę, że oskarżona nie powróci na drogę przestępstwa. Co do S. R. to kara jednego roku pozbawienia wolności za czyn z art. 270§1 k.k. i 18§3 kwk w zw. z art. 297§1 k.k. (zagrożony do 5 lat) jest kara adekwatną do stopnia winy i społecznej szkodliwości. Kara ma działać wychowawczo i zapobiegawczo, a nie represyjnie. Trzeba też pamiętać, że ostatecznie bank nie poniósł szkody, bo sprawcy działali po to, by kredyt otrzymać, a nie wyłudzić, i był też spłacany.

O kosztach orzeczono po myśli art. 627 k.p.k.