Portal Orzeczeń Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Wałbrzychu

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 18 kwietnia 2016 roku

Sąd Rejonowy w Wałbrzychu w II Wydziale Karnym w składzie:

Przewodniczący: S.S.R. Sylwia Poradzisz

Protokolant: sekr. sąd. Agnieszka Lewek

przy udziale Prokuratora Prokuratury Rejonowej w Wałbrzychu Marcina Jawnego

po rozpoznaniu w dniu 18 kwietnia 2016 roku

sprawy P. G.

syna M. i B. z domu G.

urodzonego (...) w W.

oskarżonego o to, że:

w dniu 10 grudnia 2015r. wbrew przepisom ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii, dokonał wewnątrzwspólnotowego nabycia na terenie Republiki Federalnej Niemiec, a następnie przywozu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej substancji psychotropowej w postaci amfetaminy o łącznej wadze 6,95 grama netto,

tj. o czyn z art. 55 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii z dnia 29 lipca 2005r.

I.  P. G. uznaje za winnego popełnienia czynu opisanego w części wstępnej wyroku, tj. występku z art. 55 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii i za to na podstawie powołanego przepisu, wymierza mu karę grzywny w wymiarze 10 (dziesięciu) stawek dziennych, przyjmując wartość jednej stawki na 150 (sto pięćdziesiąt) złotych oraz przy zastosowaniu art. 37a kk wymierza mu karę 3 (trzech) miesięcy ograniczenia wolności z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 20 (dwudziestu) godzin w stosunku miesięcznym oraz;

II.  na podstawie art. 70 ust. 1 Ustawy z dnia 24 lipca 2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii orzeka przepadek na rzecz Skarbu Państwa i zarządza zniszczenie dowodu rzeczowego w postaci substancji psychotropowej – proszku koloru białego – amfetaminy w ilości 6,94 grama zarejestrowanego w wykazie dowodów rzeczowych Prokuratury Rejonowej w W. pod poz. (...), zdeponowanego w magazynie (...) w W.;

III.  zasądza od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa wydatki poniesione w sprawie w kwocie 110 złotych i nie wymierza mu opłaty.

Sygnatura akt II K 52/16

UZASADNIENIE

Sporządzone w trybie art. 424§3 kpk

P. G. oskarżony został o to, że w dniu 10 grudnia 2015r. wbrew przepisom ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii dokonał wewnątrzwspólnotowego nabycia na terenie Republiki Federalnej Niemiec, a następnie przywozu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej substancji psychotropowej w postaci amfetaminy o łącznej wadze 6,95 grama netto, tj. o czyn z art. 55 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii.

W świetle dowodów zgromadzonych w sprawie nie ulegało wątpliwości, że swoim zachowaniem oskarżony wyczerpał znamiona zarzucanego mu czynu.

Jak wynikało z wyjaśnień oskarżonego P. G., który ostatecznie przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu, zakupił on amfetaminę w B., a następnie przewiózł ją na terytorium RP.

W takiej sytuacji nie pozostawiało wątpliwości, że oskarżony dokonał wewnątrzwspólnotowego nabycia substancji psychotropowej w postaci amfetaminy w ilości wykazanej w toku przeprowadzenia badania przedmiotowej substancji, a to 6,95 grama.

Zgodnie z treścią art. 4 pkt 33 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii przez wewnątrzwspólnotowe nabycie rozumieć należy przemieszczenie środków odurzających lub substancji psychotropowych z terytorium państwa członkowskiego Unii Europejskiej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

W niniejszej sprawie doszło zatem do wewnątrzwspólnotowego nabycia substancji psychotropowej, skoro oskarżony zakupił amfetaminę na terytorium Niemiec- państwa członkowskiego Unii Europejskiej i przemieścił zakupioną substancję psychotropową na terytorium Polski.

Nie ulega wątpliwości, że oskarżony działał w ten sposób wbrew przepisom ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii, albowiem nie był on podmiotem uprawnionym do dokonywania wewnątrzwspólnotowego nabycia substancji psychotropowych i obrotu tymi substancjami zgodnie z treścią art. 37 cytowanej ustawy, a zatem uprawnionym przedsiębiorcą posiadającym stosowne zezwolenie.

Mając powyższe na uwadze kwalifikacja prawna zarzucanego czynu nie budziła wątpliwości i z tego też względu Sąd uznał oskarżonego za winnego popełnienia czynu z art. 55 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii.

Na podstawie tegoż przepisu, przewidującego sankcję kumulatywną, Sąd orzekł wobec sprawcy karę grzywny w wysokości 10 stawek dziennych, ustalając wysokość jednej stawki na kwotę 150 zł oraz, przy zastosowaniu art. 37a kk, w miejsce kary pozbawienia wolności – karę 3 miesięcy ograniczenia wolności polegającą na wykonywaniu nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 20 godzin w stosunku miesięcznym.

W ocenie Sądu zastosowanie art. 37a kk w przedmiotowej sprawie było w pełni uprawnione.

Przepis ten wprost wskazuje, że jeżeli ustawa przewiduje zagrożenie karą pozbawienia wolności nieprzekraczającą 8 lat, można zamiast tej kary orzec karę grzywny albo karę ograniczenia wolności.

Zdaniem Sądu przepis ten znajduje zastosowanie także wówczas, gdy ustawa przewiduje sankcję kumulatywną tak, jak art. 55 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii.

Przepis art. 37a kk w swojej dyspozycji nie zawiera reguły wskazującej na jego zastosowanie wyłącznie do tych przepisów określających ustawowe zagrożenie karą, w których przewidziana jest jedynie kara pozbawienia wolności nieprzekraczająca 8 lat. Z tego też względu, jak wskazuje się w doktrynie, przepis art. 37a kk ma zastosowanie w wypadkach, kiedy przepisy wyznaczające elementy ustawowego zagrożenia za dany typ przestępstwa przewidują: 1) zagrożenie karą pozbawienia wolności nieprzekraczającą 8 lat jako karą jedyną, 2) kumulatywne zagrożenie karą pozbawienia wolności nieprzekraczającą 8 lat oraz grzywną, 3) alternatywno-kumulatywne zagrożenie karą pozbawienia wolności nieprzekraczającą 8 lat oraz grzywną (por. J. M., Komentarz do zmiany art. 37a kk (w) Kodeks karny. Komentarz do zmian 2015 (Lex).

Zdaniem Sądu rodzaj i wymiar kar orzeczonych wobec P. G. był adekwatny do stopnia jego winy i społecznej szkodliwości popełnionego czynu.

Oskarżony to młoda osoba, wykonująca pracę zarobkową na terenie Niemiec, co świadczy o tym, że stara się w sposób samodzielny zaspokajać swoje potrzeby, nie przerzucając ciężaru odpowiedzialności na inne osoby.

P. G. był co prawda karany poprzednio, ale za inny rodzajowo czyn – art. 279§1 kk, i to w 2012r., co świadczy, że nie jest on osobą zdemoralizowaną, skłonną do popełniania przestępstw.

Sąd wziął pod uwagę także i tę okoliczność, że ilość substancji psychotropowej nie była zbyt duża, a oskarżony przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu i to jego wyjaśnienia stanowiły podstawę do przypisania mu występku z art. 55 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii, albowiem to on sam wskazał, że amfetaminę nabył na terenie Niemiec.

Zdaniem Sądu orzeczenie kary grzywny w wymiarze 10 stawek po 150 zł, a zatem 1500 zł oraz 3 miesięcy ograniczenia wolności w sposób pełny i właściwy będzie oddziaływać na sprawcę, nie tylko jako reakcja karna na popełniony czyn, ale także prewencyjnie i wychowawczo.

Poniesienie odpowiedzialności przez P. G. zarówno w wymiarze finansowym, jak i w ramach pracy społecznej uświadomi mu naganność jego zachowania i z całą pewnością wpłynie na jego sposób życia, eliminując ewentualny zamiar popełnienia kolejnego przestępstwa, co rodzić już będzie, a czego musi mieć świadomość P. G., surowszą odpowiedzialność.

Na podstawie art. 70 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii Sąd orzekł przepadek zabezpieczonej amfetaminy w ilości 6,94 grama (po odjęciu próbki).

Na podstawie art. 627 kpk Sąd zasądził od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa wydatki poniesione w sprawie w kwocie 110 zł i zwolnił go od opłaty na podstawie art. 17 ust. 1 ustawy z dnia 23 czerwca 1973r. o opłatach w sprawach karnych.