VI GC 391/13 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Rejonowy w Wałbrzychu z 2014-03-25

Sygn. akt VI GC 391/13

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 25marca 2014 r.

Sąd Rejonowy w Wałbrzychu VI Wydział Gospodarczy

w składzie:

Przewodniczący: SSR Jerzy Szafrański

Protokolant: Agnieszka Kacała

po rozpoznaniu w dniu 11.03. 2014 roku w Wałbrzychu

na rozprawie

sprawy z powództwa: D. K.

przeciwko: G. S.

o odszkodowanie

I.  powództwo oddala;

II.  zasądza od powoda D. K. na rzecz pozwanego G. S. kwotę 2.417zł. (dwa tysiące czterysta siedemnaście złotych) tytułem zwrotu procesu w tym 2.400 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego

- na oryginale właściwy podpis -

UZASADNIENIE

Powód D. K. wniósł o zasądzenie od strony pozwanej G. S. kwoty 24.846 zł tytułem odszkodowania wraz z odsetkami ustawowymi od dnia 5 listopada 2012 roku do dnia zapłaty oraz o zasądzenie od pozwanego na rzecz powoda kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego w kwocie 7.200 zł.

W uzasadnieniu powód podał, że zawarł z pozwanym umowę mającą na celu wykonanie usługi polegającej na ulepszeniu silnika samochodu ciężarowego poprzez zwiększenie jego mocy. Powód w dniu 8 maja 2012 roku podstawił pojazd do warsztatu samochodowego pozwanego w P.. Czynność zwiększenia mocy miała być wykonana w ciągu jednego dnia. Podczas wykonywania usługi silnik samochodu uległ uszkodzeniu, co spowodowało unieruchomienie pojazdu do dnia 12 maja 2012 roku. W skutek powyższego powód nie mógł wywiązać się z zawartej wcześniej umowy i zobowiązany jest do poniesienia kar umownych w kwocie 11.808 zł brutto. Powód na skutek uszkodzenia pojazdu, jak i dokonanych modyfikacji poniósł dodatkowe koszty w postaci diagnostyki pojazdu w kwocie 1.230 zł oraz utracił zysk w wysokości 11.808 zł brutto z uwagi na brak możliwości realizacji zlecenia transportowego.

Nakazem zapłaty w postępowaniu upominawczym z dnia 16 listopada 2013r., sygn. akt VI GNc 2255/13, Sąd Rejonowy w Wałbrzychu nakazał pozwanemu, aby zapłacił na rzecz powoda kwotę 24.846 zł wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 31 października 2012r. oraz kwotę 2.728 zł tytułem kosztów procesu. Nakaz uprawomocnił się dnia 27.12.2012 r.

W dniu 26.08.2013 r. pozwany wniósł o przywrócenie terminu do złożenia sprzeciwu wraz ze sprzeciwem. Wobec uznania, że pozwany nie wiedział o toczącym się wobec niego procesie - bowiem uznano za doręczony nakaz przesłany na adres pod którym działalności nie prowadził od trzech lat – postanowieniem z dnia 04.10.2013 r. uchylono postanowienie o stwierdzeniu prawomocności i uchylono postanowienie w przedmiocie nadania klauzuli wykonalności.

W sprzeciwie od tego nakazu pozwany, zaskarżył nakaz w całości wniósł o oddalenia powództwa.

Pozwany zaprzeczył jakoby był zobowiązany do zapłaty na rzecz powoda kwoty dochodzonej pozwem. Przyznał, że powód zlecił mu wykonanie usługi zmiany oprogramowania w sterowniku silnika ciągnika siodłowego. Zlecenie zostało udzielone telefonicznie a informację o usłudze i numerze telefonu powód uzyskał ze strony internetowej pozwanego. Pozwany udzielił dodatkowo powodowi - znajdującej się również na jego stronie internetowej - informacji, iż usługa może trwać kilka dni. Powód przekazał pojazd do realizacji zlecenia. Pozwany nie wykonał zmiany oprogramowania sterownika, gdyż w skutek awarii i blokady sterownika wymagał on całkowitej wymiany, co też pozwany uczynił. Przeprowadzone prace nie objęły podniesienia mocy silnika ciągnika siodłowego, a pozwany zakończył pracę w dniu 10 maja 2012 roku. Według pozwanego nie ponosi on winy w zakresie wyrządzenia szkody powodowi, twierdzi, iż żadna szkoda nie została powodowi faktycznie wyrządzona, a pomiędzy działaniem pozwanego a ewentualną szkodą powoda nie istnieje żaden związek przyczynowy.

Sąd ustalił:

Powód telefonicznie zlecił pozwanemu wykonanie usługi zmiany oprogramowania w sterowniku silnika ciągnika siodłowego. Nazwę firmy pozwanego i numer telefonu i zasady na jakich usługa może być wykonana powód uzyskał ze stronie internetowej pozwanego. W dniu 8 maja 2012 roku powód przekazał pozwanemu pojazd w miejscu świadczenia usługi w P..

Dowód: zeznania świadka J. P., k. 141; zeznania pozwanego, k. 143; zeznania powoda, k. 142.

Na stronie internetowej pozwanego widnieje informacja, iż czas wykonania usługi jest orientacyjny i może być krótszy lub się wydłużyć z przyczyn niezależnych od pozwanego.

Dowód: wydruk ze strony internetowej, k. 80.

Pojazd znajdował się w zakładzie pozwanego przez 3 dni. W czasie realizowanej usługi sterownik zablokował się i zaistniała konieczność wymiany go na inny. Pracownik pozwanego w ciągu następnych dwóch dni wymienił sterownik na inny o takich samych parametrach. Zlecone podniesienie mocy silnika nie zostało przeprowadzone. Pracownik powoda na czas realizacji usługi otrzymał do dyspozycji samochód zastępczy. Usługa nie została przez powoda opłacona.

Dowód: zeznania świadka D. F. (1), k. 119; zeznania świadka J. P., k. 141; zeznanie pozwanego k. 143.

Samochód został przez powoda odebrany w dniu 11 maja 2012 roku.

W dniu 7 maja 2012 roku powód przyjął zlecenie usługi transportowej realizowanej w terminie od dnia 8 maja 2012 roku do dnia 12 maja 2012 roku od firmy (...) sp. z o.o.

Dowód: zlecenie transportowe nr ZL (...) z dnia 7 maja 2012 roku, k. 17.

W dniu 25 lipca 2012 roku powód wezwał pozwanego do uiszczenia odszkodowania w kwocie 24.846 zł z tytułu poniesionej szkody. Wcześniej natomiast strony korespondowały mailowo w celu polubownego zakończenia sporu.

Dowód: przedsądowe wezwanie do zapłaty, k. 7. korespondencja mailowa, k. 10-13.

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo podlega oddaleniu.

W niniejszej sprawie bezspornym jest jedynie fakt wykonywania usługi w warsztacie samochodowym pozwanego w P.. Sporna jest natomiast zarówno kwestia zakresu świadczonej przez pozwanego usługi, poniesionej przez powoda szkody oraz jej ewentualnej wysokości, jak również istnienia związku przyczynowo – skutkowego stanowiącego jedną z przesłanek odpowiedzialności z tytułu zaistniałej rzekomej szkody.

Zgodnie z art. 471 k.c. dłużnik zobowiązany jest do naprawienia szkody wynikłej z niewykonania lub z nienależytego wykonania zobowiązań, chyba że niewykonanie lub nienależyte wykonanie jest następstwem okoliczności, za które dłużnik odpowiedzialności nie ponosi.

W myśl powyższego przepisu do zaistnienia odpowiedzialności odszkodowawczej muszą zostać spełnione następujące przesłanki:

-

niewykonanie bądź nienależyte wykonanie zobowiązania;

-

powstanie szkody;

-

związek przyczynowy pomiędzy niewykonaniem bądź nienależytym wykonaniem zobowiązania a szkodą.

Zgodnie z wynikającą z art. 6 k.c. ogólną zasadą rozkładu ciężaru dowodu, w myśl której ciężar udowodnienia faktu spoczywa na osobie, która z faktu tego wywodzi skutki prawne. Ciężar udowodniania i istnienia szkody spoczywa na poszkodowanym, a więc w tej sytuacji na powodzie. Powód powinien udowodnić nie tylko fakt, w tym przypadku nienależytego wykonania zobowiązania, powstania szkody wykazać jej rozmiar ale również fakt, iż szkoda powstała wskutek nienależytego wykonania zobowiązania przez pozwanego.

Zgromadzony w sprawie materiał dowodowy, a w szczególności zeznania świadka D. F. (2) oraz pozwanego dowodzą, że wykonanie usługi podniesienia mocy silnika ciągnika siodłowego, co miałoby stanowić przyczynę powstania szkody powoda nie nastąpiło.

Zdaniem sądu powód nie wykazał nienależytego wykonania wiążącej strony umowy. W wyniku przeprowadzonych dowodów ustalono, że podczas próby odczytania danych z komputera pokładowego samochodu zablokował się sterownik, co spowodowało konieczność zakupu i wymiany dotychczasowego na inny. Po wymianie nie zmieniano oprogramowania komputera celem zwiększenia mocy silnika. Skoro tak to nie było możliwości ingerencji w system napędowy pojazdu, zmieniający ustawienia silnika powodujący uszkodzenia jego elementów mechanicznych, elektrycznych, które miałyby doprowadzić do awarii i unieruchomienia pojazdu po jego odbiorze z warsztatu pozwanego.

Powód jako dowód uszkodzenia silnika powołał się na przeprowadzoną diagnostykę ciągnika siodłowego w warsztacie samochodowym przedstawiając na dowód jej dokonania fakturę na kwotę 1.230 zł brutto. Nie udowodnił on jednak zarówno konieczności przeprowadzenia diagnostyki, jak również nie przedstawił jej rezultatów. Z przedstawionych przez powoda dokumentów nie wynika natomiast, iż przeprowadzenie diagnostyki było niezbędne dla naprawienia ciągnika siodłowego, który miał ulec uszkodzeniu na terytorium S.. Nie zostały również przez powoda przedstawione rezultaty dokonanej diagnostyki świadczące o uszkodzeniu silnika oraz dowody odpowiedzialności pozwanego za ten stan.

Dla powstania odpowiedzialności odszkodowawczej konieczne jest również wykazanie szkody majątkowej, która może przybrać dwie postaci. Po pierwsze w postaci szkody rzeczywistej, czyli realnej szkody w majątku poszkodowanego. Drugim jest jest szkoda w postaci utraconych korzyści, które poszkodowany mógłby odnieść gdyby szkody mu nie wyrządzono.

Ustalenie rozmiaru szkody następuje poprzez porównanie aktualnego stanu majątkowego (po zdarzeniu, które powoduje powstanie odpowiedzialności) z majątkiem, który istniałby gdyby szkoda nie wystąpiła.

Powód dochodzi odszkodowania w postaci poniesionych przez niego kar umownych w wysokości 11.808 zł brutto na dowód czego przedstawił zlecenie transportowe nr ZL (...) z dnia 7 maja 2012 roku. Szkoda w rozumieniu k.c. to rzeczywisty uszczerbek w majątku poszkodowanego. Powód natomiast nie udowodnił uszczerbku w swoim majątku w postaci uiszczenia kar umownych. Sam obowiązek do ich poniesienia nie stanowi dowodu powstania szkody w majątku powoda. Brak jest dowodów na dokonanie wpłaty z tytułu kar umownych w postaci np. przelewu bankowego. Na podstawie przedstawionych przez powoda oświadczeń i dowodów nie można stwierdzić, iż poniósł on rzeczywistą i realną szkodę w swoim majątku.

Odnośnie natomiast utraconych korzyści w postaci niezrealizowanego zlecenia na kwotę 11.808 zł brutto sąd przyznaje słuszność stronie pozwanej wskazującej, że na utracone korzyści powoda składa się zysk w postaci ewentualnych korzyści pomniejszony o koszty, które pozwany by poniósł przy realizacji zlecenia. Powód, zgodnie z rozkładem ciężaru dowodu powinien wykazać rozmiar poniesionej szkody. Taki obowiązek nie leży w gestii zarówno pozwanego jaki i sądu. W oparciu o przedstawione przez powoda dowody nie jest możliwe ustalenie wysokości utraconych przez niego korzyści.

Ponadto należy również zwrócić uwagę na brak wykazania przez powoda konieczności wykonania powyższego zlecenia przy pomocy uszkodzonego pojazdu. Powód, zgodnie ze złożonymi zeznaniami pomimo posiadania innych pojazdów zdecydował się na realizację zlecenia przy pomocy uszkodzonego ciągnika siodłowego.

Zarówno strony jak również ich świadkowie nie są zgodni, co do udzielonej przez pozwanego informacji odnośnie czasu trwania realizacji usługi. Niezbitym jednak dowodem, który jednoznacznie wskazuje na prawdopodobieństwo wydłużenia usługi do kilku dni jest strona internetowa pozwanego.

Wątpliwości sądu co do rzeczywistego przebiegu zlecania usługi transportowej i następczej diagnostyki silnika budzi fakt personalnych powiązań nie tylko pomiędzy firmą wykonującą diagnostykę ciągnika siodłowego P.H.U. (...) ale również firmą udzielającą zlecenia wykonania usługi transportowej (...)spółka z o.o.

Powód jest lub był finansowo i prawnie powiązany zarówno z jedną, jak i drugą firmą. Wątpliwość sądu budzi przede wszystkim fakt udzielenia zlecenia przez firmę, w której powód posiadał 50 % udziałów a następnie stał się jej prezesem. Sytuacja ta nie ma wprawdzie wpływu na treść wydanego wyroku – powodowi nie zostało udowodniona nieważność udzielonego zlecenia czy bezpodstawność dokonanej diagnostyki, poddaje jednak pod wątpliwość uczciwość intencji powoda.

Oceniając materiał dowodowy zebrany w przedmiotowej sprawie uznać należy, że zarówno powstanie szkody, jej wysokość oraz związek przyczynowy pomiędzy realizowaną przez pozwanego usługą a powstaniem ewentualnej szkody nie zostało przez powoda dowiedzione.

Z tych to względów powództwo podlegało oddaleniu.

W przedmiocie kosztów procesu, na podstawie art. 98 § 1 k.p.c. należało przyjąć, że powód przegrał proces. W tych okolicznościach, zgodnie z powołanym przepisem zasądzono na rzecz pozwanego od powoda koszty procesu w całości. Na koszty te składa się opłata skarbowa od udzielonego pełnomocnictwa w kwocie 17 zł. oraz wynagrodzenie adwokata reprezentującego pozwanego w sprawie w kwocie minimalnej stawki w wysokości 2.400 zł., naliczonej na podstawie § 6 pkt 5 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28.09.2002r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu ( tekst jednolity Dz. U. z 2013r. Nr 461).

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Elżbieta Lasota
Podmiot udostępniający informację: Sąd Rejonowy w Wałbrzychu
Osoba, która wytworzyła informację:  Jerzy Szafrański
Data wytworzenia informacji: